Verbum

вуаль назоўнік | жаночы род

1. Тонкая празрыстая матэрыя.

2. Кавалак такой матэрыі або сеткі, які прымацаваны да жаночага капелюша і закрывав твар.

   • Капялюш з вуаллю.

3. Налёт на негатыве, які зніжае кантраснасць фотаздымка (спецыяльны тэрмін).

вуаліраваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

Наўмысна рабіць што-н. не зусім ясным, зацяняць сутнасць чаго-н.

|| закончанае трыванне: завуаліраваць.

• У завуаліраваной форме.

вугал назоўнік | мужчынскі род

1. У геаметрыі: плоская фігура, утвораная дзвюма лініямі, якія выходзяць з аднаго пункта.

   • Вяршыня вугла.
   • Прамы в. (90°).
   • Востры в. (меншы за 90°).
   • Тупы в. (большы за 90°).
   • Знешнія і ўнутраныя вуглы трохвугольніка.
   • Сагнуць што-н. пад вуглом.

2. Месца, дзе сутыкаюцца, перасякаюцца два прадметы або два бакі чаго-н.

   • В. дома.
   • Пайсці за в.
   • З-за вугла зрабіць што-н. (пераноснае значэнне: спадцішка).

3. Частка пакоя, які здаецца ў наймы, кут (у 2 знач.).

   • Наймаць в.

4. Наогул прыстанак, месца, дзе жывуць.

   • Мець свой в.

|| памяншальная форма: вугалок.

|| прыметнік: вуглавы.

вугаль назоўнік | ніякі род

1. (мн. вуглі). Цвёрдае гаручае выкапнёвае рэчыва арганічнага паходжання.

   • Каменны в.
   • Буры в.

2. (мн. вуглі і вугалі). Рэшткі няпоўнага згарання драўніны; кавалак абгаралага дрэва.

   • Драуляны в.
   • Выграбі вугалі з печы.
   • Белы вугаль — пра рухаючую сілу вады.
   • Блакітны вугаль — пра рухаючую сілу ветру.

|| памяншальная форма: вугалёк, вугельчык і вугольчык.

|| зборны назоўнік: вуголле.

|| прыметнік: вугальны.

вугальшчык назоўнік | мужчынскі род

1. Той, хто здабывае вугаль, шахцёр.

2. Той, хто вырабляе драўняны вугаль.

|| жаночы род: вугальшчыца.

|| прыметнік: вугальшчыцкі.

вуглаваты прыметнік

1. З выступамі і вугламі, няроўны.

   • Вуглаватыя камяні.
   • Вуглаватая постаць (з востра выступаючымі абрысамі).

2. пераноснае значэнне: Няўклюдны, нязграбны.

   • Вуглаватыя рухі.

|| назоўнік: вуглаватасць.

вуглавы прыметнік

1. гл. вугал.

2. Які знаходзіцца на вуглу або ў вуглу.

   • В. дом.
   • В. пакой.
   • В. ўдар (у спорце: удар з вугла поля).

3. Які мае адносіны да вымярэння вуглоў (спецыяльны тэрмін).

   • В. градус.

вугламер назоўнік | мужчынскі род

Тэхнічная прылада для вымярэння вуглоў.

|| прыметнік: вугламерны.

• Вугламерныя інструменты.

вуглевадарод назоўнік | мужчынскі род

Хімічнае злучэнне вугляроду і вадароду.

|| прыметнік: вуглевадародны.

вуглевыпальванне назоўнік | ніякі род | спецыяльны тэрмін

Выраб драўнянага вугалю шляхам спальвання драўніны.