Verbum

заживание

мед. загойванне, -ння ср., зажыванне, -ння ср.

заживать

несовер. гаіцца, загойвацца, зажываць

заживаться

несовер. (долго проживать где-либо) зажывацца

заживить

совер. мед. загаіць, мног. пазагойваць, зажывіць

заживиться

загаіцца, мног. пазагойвацца, зажыць

заживление

разг. гаенне, -ння ср., загойванне, -ння ср., зажыўленне, -ння ср.

заживлённый

загоены, зажыўлены

заживлять

несовер. гаіць, загойваць, зажыўляць

заживляться

страд. гаіцца, загойвацца, зажыўляцца

заживо

нареч. зажыва, жывым (для муж. и ср.), жывой (для жен.), жывымі (для мн.)

заживо похоронить — жывым пахаваць

заживо погребённые — жывымі пахаваныя