Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
абвгдеёжзиклмнопрстухцчшъыьюя- 

верченный

прич. кручаны

верченый

кручаны

верша

жен. рыб. буч, род. буча муж.

вершина

в разн. знач. вяршыня, -ні жен.

вершинник

собир. вяршыннік, -ку муж.

вершинный

вяршынны

вершитель

книжн. вяршыцель, -ля муж.

вершитель судеб — вяршыцель лёсу

вершительница

вяршыцелька, -кі жен.

вершить

несовер. в разн. знач. вяршыць

(делать) рабіць, чыніць

(творить) тварыць, ствараць

вершиться

1) (совершаться) адбывацца, рабіцца, дзеяцца

2) страд. вяршыцца

рабіцца, чыніцца

тварыцца, стварацца

см. вершить