Verbum

чудаковатый

разг. дзівакаваты, дзівачлівы, дзівачны

чудаческий

дзівацкі

чудачество

дзівацтва, -ва ср.

чудачина

разг. см. чудак

чудачить

несовер. разг. дзівачыць

чудачка

дзівачка, -кі жен.

чудеса

цуды, -даў мн.

дзівосы, -вос и -восаў мн.

см. чудо

чудесить

несовер. разг. дзівачыць

чудесно

нареч.

1) цудоўна

дзівосна

чарадзейна

2) цудоўна

см. чудесный

чудесность

1) цудоўнасць, -ці жен.

дзівоснасць, -ці жен.

чарадзейнасць, -ці жен.

2) цудоўнасць, -ці жен.

см. чудесный