Verbum

влечение

ср.

1) (страсть) цяга, -гі жен.

2) (склонность) нахіл, -лу муж., прыхільнасць, -ці жен., схільнасць, -ці жен.

иметь влечение к чему-либо — мець нахіл (прыхільнасць, схільнасць) да чаго-небудзь

влечь

несовер.

1) (тащить) уст. валачы, цягнуць

2) (притягивать) цягнуць, прыцягваць

(привлекать) вабіць, прывабліваць

влечь за собой что — цягнуць за сабой што, мець вынікам што

влечься

несовер.

1) (тащиться) уст. валачыся, цягнуцца

2) (стремиться) цягнуцца, гарнуцца, імкнуцца

(порываться) парывацца

влёт

муж. см. влетание

вливание

в разн. знач. уліванне, -ння ср.

вливать

несовер. в разн. знач. уліваць

см. влить

вливаться

возвр., страд. улівацца

влипать

несовер. уліпаць

влипнуть

совер.

1) уліпнуць

2) перен. прост. уліпнуць

влитой

как (словно, точно) влитой — як (нібы, быццам) уліты