верноподданный
уст.
1) прил. вернападданы
2) сущ. вернападданы, -нага муж.
верность
1) (правильность) правільнасць, -ці жен., слушнасць, -ці жен.
2) (преданность) вернасць, -ці жен., адданасць, -ці жен.
см. верный 1, 3
вернуть
совер. в разн. знач. вярнуць
вернуть деньги — вярнуць грошы
вернуть убыток — вярнуць страту
вернуть на работу — вярнуць на працу
вернуть назад — вярнуць назад
вернуться
в разн. знач. вярнуцца
вернуться домой — вярнуцца дадому
молодость не вернётся — маладосць не вернецца
верный
1) (правильный) правільны, слушны
(точный) дакладны
верное решение задачи — правільнае рашэнне задачы
верный перевод — правільны (дакладны) пераклад
2) (надёжный) надзейны, пэўны
верная опора — надзейная (пэўная) апора
верное средство — надзейны (пэўны) сродак
3) (преданный) верны, адданы
верный друг — верны (адданы) сябар
верный своему слову — верны свайму слову
4) (несомненный) пэўны
(неизбежный) немінучы, непазбежны
верная смерть — пэўная (немінучая, непазбежная) смерць
веровать
несовер. вераваць, верыць
вероисповедание
рел. веравызнанне, -ння ср.