Verbum

хлестание

хвастанне, -ння ср.

сцёбанне, -ння ср., сцябанне, -ння ср.

плясканне, -ння ср.

лясканне, -ння ср.

см. хлестать 1

хлестануть

совер. однокр. прост. хвастануць

сцёбнуць, сцебануць

пляснуць, ляснуць

см. хлестать 1

хлестать

несовер.

1) (бить) хвастаць

(стегать) сцёбаць, сцябаць

(ладонью) пляскаць, ляскаць

хлестать лошадь кнутом — хвастаць (сцёбаць, сцябаць) каня пугай

2) (о волнах, струях) хвастаць

(бить) біць

(плескать) плёскаць

(о ветре, дожде) хвастаць

3) (литься) ліцца

(бить струёй) біць, свістаць

кровь хлещет из раны — кроў льецца (б’е, свішча) з раны

4) (пить) прост. фам. жлукціць

хлестнуть

совер. однокр.

1) (ударить) хвоснуць, хвастануць, хвасянуць

(стегнуть) сцёбнуць, сцебануць

(ладонью) пляснуць, ляснуць

2) (о волнах, струях — ударить) ударыць

(плеснуть) плёснуць

3) (политься) лінуцца, лінуць, свіснуць

хлесть

межд. в знач. сказ. прост. хвось, плясь, лясь

хлёстанный

1) хвастаны

сцёбаны, сцябаны

плясканы, лясканы

2) хвастаны

біты

плёсканы

см. хлестать 1, 2

хлёсткий

1) (больно бьющий) хвосткі

хлёсткий кнут — хвосткая пуга

хлёсткий ветер — хвосткі вецер

2) перен. (шустрый) разг. дасціпны, бойкі, спрытны, зухаваты

хлёсткий парень — спрытны хлопец

3) перен. (о речи) востры, з’едлівы

хлёсткие слова — вострыя (з’едлівыя) словы

хлёстко

нареч. востра, з’едліва

хлёсткость

вострасць, -ці жен., з’едлівасць, -ці жен.

хлипать

несовер. прост. хліпаць