Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

красильня

фарбавальня, -ні жен.

красильщик

спец. фарбавальшчык, -ка муж.

(маляр) маляр, -ра муж.

красильщица

жен. фарбавальшчыца, -цы жен.

(маляр) маляр, -ра муж.

краситель

хим. фарбавальнік, -ка муж.

красить

I несовер. фарбаваць

(покрывать слоем краски) маляваць

II несовер. (украшать) красіць, упрыгожваць

краситься

несовер. разг.

1) (подкрашивать лицо) фарбавацца

2) (пачкать краской) мазацца

3) страд. фарбавацца

малявацца

см. красить I

краска

жен.

1) фарба, -бы жен.

акварельные краски — акварэльныя фарбы

масляные краски — масленыя (алейныя) фарбы

2) прям., перен. (тон, цвет) фарба, -бы жен.

колер, -ру муж.

яркие краски заката — яркія фарбы (колеры) захаду сонца

речь была бедна красками — прамова была бедная на фарбы

3) (румянец) чырвань, -ні жен.

от стыда краска бросилась ему в лицо — ад сораму чырвань кінулася яму ў твар

не жалеть красок — не шкадаваць фарбаў

сгущать краски — згушчаць фарбы

красковар

спец. фарбавар, -ра муж.

красковарная

сущ. спец. фарбаварня, -ні жен.

красковарный

фарбаварны