Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

крупеник

кул. крупнік, -ку муж.

крупинка

жен.

1) крупінка, -кі жен.

(частица) драбок, -бка муж.

крупинка соли — драбок солі

2) перен. крупінка, -кі жен.

каліва, -ва ср.

ни крупинки правды — ні крупінкі (ні каліва) праўды

крупица

см. крупинка 2

крупичатый

1) (зернистый) крупчасты

крупичатый мёд — крупчасты мёд

крупичатый снег — крупчасты снег

2) (о муке) крупчатка, -кі жен.

(о хлебе и пр.) з крупчаткі

крупка

жен.

1) уменьш. крупкі, -пак ед. нет

2) (первый крупный размол зерна) крупка, -кі жен.

3) бот. крупка, -кі жен.

Крупки

гп. Крупкі, -пак

крупнее

сравнит. ст.

1) нареч. буйней

мацней

больш рэзка, вастрэй

см. крупно

2) прил. буйнейшы

выдатнейшы

большы

больш значны

мацнейшы

вастрэйшы

см. крупный 1–4

крупнейший

(один из крупных) буйнейшы

(самый крупный) найбуйнейшы

крупнеть

несовер. буйнець, большаць

крупно

нареч.

1) буйна

крупно писать — буйна пісаць

2) (сильно) моцна

(резко) рэзка, востра

крупно повздорить — моцна пасварыцца

крупно поговорить — рэзка (востра) пагаварыць