Verbum

вытравить

I совер.

1) (извести отравой) вытруціць

вытравить тараканов — вытруціць тараканаў

2) тех. вытравіць

(пятна) вывесці, вытравіць

3) (произвести потраву) стравіць, вытравіць, спасвіць

4) охот. выгнаць цкаваннем

II совер. мор., ав. вытравіць

вытравиться

I 1) (отравой) вытруціцца

2) тех. вытравіцца, вывесціся

пятна вытравились — плямы вывеліся (вытравіліся)

II совер. мор., ав. вытравіцца

вытравка

жен. разг., тех. вытраўка, -кі жен.

(пятен) вывядзенне, -ння ср., вытраўленне, -ння ср.

вытравление

1) вытручванне, -ння ср.

2) вытраўленне, -ння ср., вывядзенне, -ння ср.

3) траўленне, -ння ср., спасванне, -ння ср.

см. вытравлять I 1–3

вытравленный

I 1) вытручаны

2) вытраўлены, выведзены

3) страўлены, вытраўлены

4) выгнаны цкаваннем

см. вытравить I

II мор., ав. вытраўлены

см. вытравить II

вытравливание

см. вытравление

вытравливать

I см. вытравлять I

II см. вытравлять II

вытравливаться

I см. вытравляться I

II см. вытравляться II

вытравлять

I несовер.

1) (изводить отравой) вытручваць

2) тех. вытраўляць

(пятна) выводзіць, вытраўляць

3) (производить потраву) травіць, вытраўляць, выпасваць

4) охот. выганяць цкаваннем

II несовер. мор., ав. вытраўляць

вытравляться

I несовер.

1) тех. вытраўляцца

(о пятнах) выводзіцца, вытраўляцца

2) страд. вытручвацца

вытраўляцца

выводзіцца

травіцца, выпасвацца

выганяцца цкаваннем

см. вытравлять I

II несовер. страд. мор., ав. вытраўляцца