Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

высотник

стр., ав. вышыннік, -ка муж.

высотный

вышынны

высотное здание — вышынны будынак

высотный полёт — вышынны палёт

высотомер

геод. вышынямер, -ра муж.

высохнуть

совер. в разн. знач. высахнуць, мног. павысыхаць

высочайше

нареч. уст. найвысачэйша

высочайший

1) найвышэйшы

2) уст. найвысачэйшы

імператарскі

царскі

высоченный

прост. высачэзны, высозны

высочество

ср. уст. высокасць, -ці жен.

выспаться

совер. выспацца

выспевание

выспяванне, -ння ср.