Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

холка

жен. (часть шеи) карак, -рка муж., обл. гагавіца, -цы жен.

лошадь набила холку — конь намуляў карак

намылить (намять) холку — даць дыхту

холл

хол, род. хола муж.

холм

узгорак, -рка муж., пагорак, -рка муж.

(среди низин) груд, род. груда муж.

(насыпанный) капец, -пца муж.

холмик

уменьш. узгорачак, -чка муж., пагорачак, -чка муж.

грудок, -дка муж.

(насыпанный) капец, -пца муж.

холмистость

узгоркаватасць, -ці жен.

холмистый

узоркаваты, узгорысты

холмиться

погов. падымацца ўзгоркамі

холмогорский

халмагорскі

холмогорская порода скота — халмагорская парода жывёлы

холмообразный

узгоркападобны

холмообразование

узгоркаўтварэнне, -ння ср.