куш
I сущ. разг. куш,
род. куша
муж.
сорвать куш — сарваць куш, уварваць, адхапіць кавал
II межд. охот. куш
кушак
муж. пояс, -са муж.
(ремённый) папруга, -гі жен.
кушанье
ср.
1) (блюда) страва, -вы жен.
2) (пища, еда) ежа, род. ежы жен., яда, род. яды жен.
кушать
несовер. есці
(пить) піць
кушать пирог — есці пірог
кушать чай уст. — піць чай
кушайте! (ешьте) — ешце!, (пейте) уст. піце!
кушать подано — на стол пададзена
пожалуйте кушать! — просім (прашу) да стала!, калі ласка да стала!
куща
жен. поэт. уст. шата, -ты жен., шацёр, род. шатра муж.