Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

выколоситься

совер. с.-х. выкаласаваць

выплыць

выколотить

совер.

1) выбіць, мног. павыбіваць

(снопы — обычно) абабіць, выкалаціць

2) перен. (получить путём принуждения) разг. выцягнуць, мног. павыцягваць

3) перен. (заработать) прост. выгнаць, выбіць

выколотить дурь из головы — выбіць дур з галавы

выколотка

жен.

1) (действие) разг., спец. выбіванне, -ння ср.

2) спец. выбівачка, -кі жен.

выколотый

выкалаты

выколоть

совер. выкалаць, мног. павыколваць

(темно) хоть глаз выколи — (цёмна) хоць вока выкалі

выколоться

выкалацца

выколоченный

1) выбіты, мног. павыбіваны

абабіты, выкалачаны

2) выцягнуты

3) выгнаны

выбіты

см. выколотить

выколупанный

выкалупаны, мног. павыкалупліваны

выколупать

совер. прост. выкалупаць, мног. павыкалупліваць

выколупнуть

совер. однокр. выкалупнуць