Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
авеилмнорту

хмельник

хмяльнік, род. хмельніка муж.

Хмельницкая область

Хмяльніцкая вобласць

хмельницкий

хмяльніцкі

Хмельницкий

г. Хмяльніцкі, -кага муж.

хмельное

ср. сущ. разг. моцны напітак

хмельной

1) (пьяный) п’яны, ап’янелы

хмельные речи — п’яная гаворка

2) (опьяняющий) хмельны

хмельные напитки — хмельныя напіткі

хмурить

несовер. хмурыць

насупліваць

хмуриться

1) (о человеке) хмурыцца

насуплівацца

2) (о погоде) хмарыцца

хмуро

нареч., безл. в знач. сказ. хмурна, пахмурна

панура

хмурость

хмурнасць, -ці жен., пахмурнасць, -ці жен.

панурасць, -ці жен.