выездка
жен. аб’язджанне, -ння ср.
аб’езджванне, -ння ср.
выездка, -кі жен.
выездной
в разн. знач. выязны
выездные ворота — выязныя вароты
выездная сессия — выязная сесія
выездные лошади — выязныя коні
выезжать
I несовер. прям., перен. выязджаць
II несовер. (приучать к езде) аб’язджаць, аб’езджваць, выезджваць
выезживать
несовер. (приучать к езде) аб’язджаць, аб’езджваць, выезджваць
выем
муж.
1) (действие) выманне, -ння ср.
2) (проём) выемка, -кі жен.
(вырез) выразка, -кі жен.
выемка
жен.
1) (действие) выманне, -ння ср.
2) (проём) выемка, -кі жен.
выразка, -кі жен.
см. выем
3) (изъятие) юр. адабранне, -ння ср.
выесть
совер. в разн. знач. выесці, мног. павыядаць
выехать
совер.
1) выехаць
выехать со двора — выехаць з двара
выехать в город — выехаць у горад
2) перен. разг. выехаць
выехать на обстоятельствах — выехаць на акалічнасцях