Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

клеймение

прям., перен. клеймаванне, -ння ср.

клеймённый

прич. клеймаваны

клеймёный

прил. клеймаваны

клеймить

несовер. клеймаваць

клеймить позором — ганьбіць

клеймо

кляймо, -ма ср.

клеймение позора — кляймо ганьбы

Каиново клеймо — Каінава кляймо

клеймовщик

спец. клеймавальшчык, -ка муж.

клеймовщица

клеймавальшчыца, -цы жен.

клейстер

клейстар, -ру муж.

клекотание

ср. клекатанне, -ння ср., клёкат, -ту муж.

клекотать

несовер. клекатаць