Verbum

завьюжить

совер.

1) безл. (начать вьюжить) завіхурыць

2) (занести снегом) занесці (снегам), замесці (снегам), завеяць

завьюченный

заўючаны

завьючивать

несовер. заўючваць

завьючиваться

страд. заўючвацца

завядать

несовер., завядаць, вянуць

завядший

прил.

1) завялы

2) перен. завялы, змарнелы

завязанный

завязаны, мног. пазавязваны

зашморгнуты, мног. пазашморганы

см. завязать I 1

завязать

1) (узлом) завязаць, мног. пазавязваць

(петлёй) зашмаргнуць, мног. пазашморгваць

2) перен. завязаць, распачаць, наладзіць

завязать знакомство — завязаць (распачаць) знаёмства

1) (в грязи и т.п.) загразаць

завязать в болоте — загразаць у балоце

2) (в зубах) засядаць, завязаць

3) перен. завязаць

завязаться

совер.

1) завязацца

зашмаргнуцца

2) перен. завязацца, распачацца, наладзіцца

3) (о плодах) завязацца

завязить

совер. разг.

1) угразіць, угрузіць

2) (в чём-либо узком) ушчаміць