Verbum

зимовщик

зімоўшчык, -ка муж.

зимовщица

зімоўшчыца, -цы жен.

зимовье

1) зімоўе, -моўя ср., зімаванне, -ння ср.

2) (место, где зимуют) зімовішча, -шча ср.

зимой

нареч. зімой, зімою, узімку

зимолюбка

жен. бот. парушэнец, -нцу муж.

зимородковые

мн. сущ. зоол. зімародкавыя, -вых

зимородок

зоол. зімародак, -дка муж.

зимостойкий

с.-х. зімаўстойлівы

зимостойкость

зімаўстойлівасць, -сці ср.

зимушка

ласк. зімачка, -кі жен., зімка, -кі жен., зіміца, -цы жен.