Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
абвгдеёилмноруыюя

завопить

совер. залямантаваць

(закричать) закрычаць

(заголосить) загаласіць

завораживать

несовер. заварожваць

(очаровывать) зачароўваць, чараваць

заворачивание

1) заварочванне, -ння ср., паварочванне, -ння ср.

2) загінанне, -ння ср.

закручванне, -ння ср.

закасванне, -ння ср.

падкасванне, -ння ср.

захінанне, -ння ср.

3) загортванне, -ння ср.

запакоўванне, -ння ср.

закручванне, -ння ср., укручванне, -ння ср.

завінанне, -ння ср.

захінанне, -ння ср.

см. заворачивать

заворачивать

несовер. разг.

1) (изменять направление) заварочваць, паварочваць

(наведываться) збочваць

2) (загибать кверху, назад) загінаць

закручваць

(подол, рукава) закасваць

(о штанинах — ещё) падкасваць

(полы) захінаць

3) (упаковывать) загортваць

запакоўваць

закручваць, укручваць

завінаць, захінаць

заворачиваться

1) (назад или в сторону) прост. заварочвацца, паварочвацца

2) прост. (загибаться кверху, назад) загінацца

закручвацца

(о подоле, рукавах) закасвацца

(о штанинах — ещё) падкасвацца

(о полах) захінацца

3) страд. загінацца

закручвацца

закасвацца

падкасвацца

загортвацца

запакоўвацца

укручвацца

завінацца, захінацца

см. заворачивать 2, 3

заворковать

совер. прям., перен. забуркаваць

заворожённый

заварожаны

зачараваны

заворожить

совер. заваражыць

(очаровать) зачараваць

заворот

I \(за́ворот\)

заворот кишок мед. — заварот кішак

II \(заворо́т\)

заварот, -ту муж.

заворотить

совер. разг.

1) (назад или в сторону) завярнуць

звярнуць

(наведаться) збочыць

2) в др. знач. см. завернуть