Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

мятежник

мяцежнік, -ка муж.

мятежница

мяцежніца, -цы жен.

мятежнический

мяцежніцкі

мятежный

мяцежны

мятлик

муж. бот. мятліца, -цы жен.

обл. метлюжок, -жку муж.

мятник

с.-х. мурог, род. мурагу муж.

мятный

мятны

мятущийся

прил. утрапёны

мяцежны

неспакойны

мятый

1) мяты

камечаны

памяты

пакамечаны

мятый пар тех. — мятая пара

2) (раздавленный) цісканы, душаны

цёрты, тоўчаны

паціснуты, падушаны

3) (замешенный) мешаны

4) (растоптанный) таптаны

патаптаны

5) (о льне, пеньке) цёрты

мяты

см. мять

мять

несовер.

1) мяць

(комкать) камячыць

мять бумагу — камячыць паперу

2) (давить) ціскаць, душыць

(разминать) церці, таўчы

мять ягоды — церці ягады

3) (месить) мясіць

мять глину — мясіць гліну

4) (топтать) таптаць

мять траву — таптаць траву

5) (лён, пеньку) церці, мяць