Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

взыскательно

нареч. патрабавальна

взыскательность

патрабавальнасць, -ці жен.

взыскательный

патрабавальны

взыскать

совер.

1) спагнаць

(заставить уплатить, получить с кого-либо) сыскаць

2) (наказать) пакараць

налажыць спагнанне

не взыщите — не крыўдуйце, (простите) даруйце (выбачайце)

взыскивать

несовер.

1) спаганяць

(заставлять уплатить, получать с кого-либо) сыскваць

2) (наказывать) караць

накладваць спагнанне

взыскиваться

страд.

1) спаганяцца, сысквацца

2) карацца

см. взыскивать

взятие

узяцце, -цця ср.

взятка

жен.

1) (подкуп) хабар, -ру муж., мн. нет

дать взятку — даць хабар

2) (в картах) бітка, -кі жен.

взятки гладки — як з казла малака

взяткодатель

хабарадавальнік, -ка муж.

взяткополучатель

хабарнік, -ка муж.