мыслить
несовер.
1) (сопоставлять мысли, делать выводы) мысліць
(рассуждать) разважаць
мыслить образами — мысліць вобразамі
мыслить логически — мысліць (разважаць) лагічна
2) (представлять) уяўляць
как вы мыслите себе это? — як вы ўяўляеце сабе гэта?
3) (думать) думаць
об этом я и не мыслю — аб гэтым я і не думаю
мыслиться
мысліцца
(представляться — ещё) здавацца, уяўляцца
мысль
жен. думка, -кі жен.
(мышление — ещё) мысль, род. мыслі жен., мн. мыслі, -ляў, мысленне, -ння ср., мышленне, -ння ср.
иметь в мыслях — мець у думках (у мыслях)
образ мыслей — склад думак
сила человеческой мысли — сіла чалавечага мыслення (мышлення)
задняя мысль — задняя думка
предвзятая мысль — прадузятая думка
мелькнула, пришла в голову мысль — мільганула, прыйшла ў галаву думка
подать мысль — падаць думку
это навело на мысль — гэта навяло на думку
собраться с мыслями — сабрацца з думкамі (з мыслямі)
держаться той мысли, что… — трымацца той думкі, што…
не допускать мысли о чём — не дапускаць думкі аб чым
прийти к мысли — прыйсці да думкі
в мыслях не было — у думках (у мыслях) не было
мыслящий
прил.
1) мыслячы
(думающий) думаючы
2) (глубокомысленный) глыбакадумны
мыт
I муж. ветер. мыт,
род. мыту
муж., залазаванне,
-ння ср.
лошадь в мыте — конь залазуе
II ист. мыт,
род. мыту
муж., мыта,
-та ср.
мытарить
несовер. прост. мучыць, мардаваць, марыць
мытариться
мучыцца, пакутаваць, гараваць, мардавацца
мытарство
ср. пакута, -ты жен., мука, -кі жен., гора, -ра ср.
(злоключения) нягоды, -год мн.
мытарствовать
несовер. пакутаваць, мучыцца, гараваць