Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

вскочить

совер.

1) (на что-либо, во что-либо) ускочыць, мног. паўскакваць

2) (быстро встать) усхапіцца, мног. паўсхоплівацца, ускочыць, мног. паўскакваць

3) (о нарыве, волдыре и т.п.) разг. ускочыць, усхапіцца

вскрик

крык, род. крыку муж., ускрык, -ку муж.

(выкрик) выкрык, -ку муж., выгук, -ку муж.

вскрикивание

ускрыкванне, -ння ср.

выкрыкванне, -ння ср.

вскрикивать

несовер. крычаць, ускрыкваць

выкрыкваць, выгукваць

вскрикнуть

совер. крыкнуць, ускрыкнуць

выкрыкнуць, выгукнуць

вскричать

совер.

1) крыкнуць, закрычаць

2) (позвать) уст., прост. паклікаць

вскружить

совер. вскружить голову — закруціць (закружыць) галаву

вскружиться

голова вскружилась — галава закруцілася (закружылася)

вскручиниться

совер. фольк. зажурыцца

(стосковаться) засумаваць, затужыць

(опечалиться) замаркоціцца

вскрывание

ср. раскрыванне, -ння ср.

выяўленне, -ння ср.

паказ, -зу муж.

выкрыванне, -ння ср.

2) распячатванне, -ння ср.

распакоўванне, -ння ср.

адчынянне, -ння ср.

3) разразанне, -ння ср.

аперыраванне, -ння ср.

анатаміраванне, -ння ср.

см. вскрывать