клеильный
клеільны
клеильщик
клейшчык, -ка муж.
клеильщица
клейшчыца, -цы жен.
клеить
несовер. клеіць
клеиться
1) прям., перен. клеіцца
разговор не клеится — размова не клеіцца
что-то не клеится — нешта не клеіцца
2) страд. клеіцца
клей
клей, род. клею муж.
столярный клей — сталярны клей
клейка
жен. клеенне, -ння ср., клейка, -кі жен.
клейкий
клейкі
(липкий) ліпкі
клейковина
биол. клейкавіна, -ны жен.
клейкость
клейкасць, -ці жен.
ліпкасць, -ці жен.