Verbum

взвидеть

я (он) не взвидел света — у мяне (у яго) стала цёмна (пацямнела) у вачах

взвизг

муж. разг. віск, род. віску муж., піск, род. піску муж.

взвизгивание

павіскванне, -ння ср., вішчанне, -ння ср., папіскванне, -ння ср., пішчанне, -ння ср.

взвизгивать

несовер. павіскваць, вішчаць, папіскваць, пішчаць

взвизгнуть

совер., однокр. завішчаць, запішчаць

взвинтить

совер.

1) (цены) нагнаць, узняць

2) (нервы) узбудзіць, узрушыць, напружыць

взвинтиться

(о нервах) узбудзіцца, узрушыцца, напружыцца

взвинченность

узбуджанасць, -ці жен.

см. взвинченный 2

взвинченный

1) нагнаны, узняты

2) узбуджаны, узрушаны, напружаны

см. взвинтить

взвинчивание

1) наганянне, -ння ср., узніманне, -ння ср.

2) узбуджэнне, -ння ср., узрушэнне, -ння ср., напружанне, -ння ср.

см. взвинчивать