Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

валик

I валік, -ка муж.

см. вал I

II валік, -ка муж., разг. валак, -ка муж.

см. вал III

валикообразный

валікападобны

валиснерия

бот. валіснерыя, -рыі жен.

валить

I несовер. в разн. знач. валіць

звальваць

валить деревья — валіць (звальваць) дрэвы

валить вину на кого-либо — звальваць (валіць) віну на каго-небудзь

сибирская язва валила скот — сібірская язва валіла жывёлу

ветер валил с ног — вецер валіў з ног

валить всё в одну кучу — валіць усё ў адну кучу

валить с больной головы на здоровую — валіць з хворай галавы на здаровую

валить через пень колоду — валіць цераз пень калоду

II несовер. валіць

снег валит хлопьями — снег валіць камякамі

народ так и валит — народ так і валіць

валиться

несовер.

1) в разн. знач. валіцца

с треском валились деревья — з трэскам валіліся дрэвы

шапка валится с головы — шапка валіцца з галавы

воз валится на бок — воз валіцца на бок

забор валится — плот валіцца

3) страд. валіцца

звальвацца

см. валить I

валиться из рук — валіцца з рук

валиться с ног — валіцца з ног

валка

I (леса) валка, -кі жен.

II жен. (сукна) валенне, -ння ср.

валкий

хісткі

валко

нареч. хістка

ни шатко, ни валко погов. — так сабе, сяк-так

валкователь

тех. валкавальнік, -ка муж.

валковый

тех. валковы