Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
абвгдеёжзиклмнопрстухцчшъыьюя- 

вручитель

уст. уручальнік, -ка муж.

вручительница

уручальніца, -цы жен.

вручить

совер. уручыць

вручную

нареч. уручную

врывать

несовер. укопваць

врываться

I несовер.

1) (рылом — о животных) урывацца

2) (вкапываться) укопвацца

3) страд. укопвацца

см. врывать

II несовер. (вторгаться) урывацца

врытый

укопаны, мног. паўкопваны

врыть

совер. укапаць, мног. паўкопваць

врыться

1) (рылом — о животных) урыцца

2) (вкопаться) укапацца

вряд

нареч. наўрад ці

(навряд) наўрад

вряд ли ему это удастся — наўрад ці гэта яму ўдасца

— Он успеет? — Вряд ли — Ён паспее? — Наўрад