Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

взрывание

I узрыванне, -ння ср.

падрыванне, -ння ср.

разбурэнне, -ння ср.

см. взрывать I

II ускопванне, -ння ср.

см. взрывать II

взрыватель

узрывальнік, -ка муж.

(детонатор) дэтанатар, -ра муж., запал, -ла муж., запальнік, -ка муж.

взрывать

I несовер. (к взорвать 1) узрываць

падрываць

разбураць, разбурваць

II несовер. (к взрыть) ускопваць

(рылом — о животных) узрываць

взрываться

I несовер.

1) узрывацца, выбухаць

(подрываться) падрывацца

(разрушаться) разбурацца, разбурвацца

2) перен. разг. абурацца

см. взорваться

3) страд. узрывацца

падрывацца

разбурацца, разбурвацца

см. взрывать I

II несовер. страд. (от взрывать II) ускопвацца

(рылом — о животных) узрывацца

взрывник

прост. падрыўнік, -ка муж.

взрывной

1) воен. выбуховы, выбухны, узрыўны

2) лингв. выбухны

взрывобезопасный

выбуховабяспечны, узрывабяспечны

взрывоопасность

выбухованебяспечнасць, -ці жен., узрыванебяспечнасць, -ці жен.

взрывоопасный

спец. выбухованебяспечны, узрыванебяспечны

взрывчатка

хим. разг. узрыўчатка, -кі жен.