Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
адеёилоруыьэюя

бунтарский

бунтарскі

бунтарство

бунтарства, -ва ср.

бунтарь

бунтар, -ра муж.

бунтовать

несовер. прям., перен. бунтаваць

бунтоваться

прост. бунтавацца

бунтовой

сціртавы

вязкавы

пакавы

см. бунт II

бунтовской

бунтоўны, бунтарскі, бунтарны

бунтовщик

бунтаўшчык, -ка муж.

бунтовщица

бунтаўшчыца, -цы жен.

бунтовщический

бунтаўшчыцкі