Verbum

морить

несовер.

1) марыць

(травить) труціць, атручваць

(уничтожать) вынішчаць

морить мышей — труціць мышэй

2) (мучить) марыць, стамляць

(изнурять) мардаваць

морить голодом — марыць голадам

3) спец. марыць

4) (об угольях) обл. тушыць, гасіць

мориться

1) (томиться, уставать) разг. марыцца, стамляцца

мардавацца

2) страд. марыцца

труціцца, атручвацца

вынішчацца

тушыцца, гасіцца

см. морить 1, 3, 4

морковка

разг. морква, -вы жен.

морковник

бот., кул. маркоўнік, -ку муж.

морковный

маркоўны

морковь

морква, -вы жен.

мормон

рел. мармон, -на муж.

мормонка

мармонка, -кі жен.

мормонский

мармонскі

мормыш

зоол. мармыш, -ша муж.