Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

крепительный

1) мед. скрапляльны

2) тех. умацавальны

крепить

несовер.

1) мацаваць, умацоўваць

2) мед. скрапляць

крепиться

1) трымацца, мацавацца

2) страд. мацавацца, умацоўвацца

см. крепить 1

крепкий

в разн. знач. моцны

(сильный) дужы

крепкий на ухо — тугі на вуха

крепко

нареч. моцна

(очень) вельмі

крепкоголовый

цвёрдагаловы

крепколобый

цвердалобы

крепконогий

моцны нагамі, моцны на ногі

крепко-накрепко

нареч. моцна, моцна-моцна, як наймацней

крепление

1) (действие) мацаванне, -ння ср., умацоўванне, -ння ср.

2) горн. мацаванне, -ння ср.

3) (приспособление для скрепления, укрепления) мацаванне, -ння ср.

крепление для лыж — мацаванне для лыж