Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
адеёилоруыьэюя
бгджзйклмнрстфчш

безобразие

ср.

1) (о внешности) гадасць, -ці жен., агіднасць, -ці жен.

(уродство) пачварнасць, -ці жен.

2) (беспорядок, бесчинство) агіднасць, -ці жен., бязладдзе, -ддзя ср., непарадак, -дку муж.

какое безобразие! — якая агіднасць!

что за безобразие! — што за агіднасць!

безобразить

несовер. (портить вид) псаваць выгляд, брыдзіць

(искажать) скажаць

безобразник

разг. агіднік, -ка муж.

(озорник) гарэзнік, -ка муж., гарэза, -зы муж.

распуснік, -ка муж., брыда, -ды муж.

безобразница

агідніца, -цы жен.

гарэзніца, -цы жен., гарэза, -зы жен., распусніца, -цы жен.

брыда, -ды жен.

безобразничать

несовер. разг. паводзіць сябе непрыстойна, рабіць брыдасці, пакасціць

(буйствовать) буяніць

(озорничать) гарэзаваць, гарэзіць, сваволіць

безобразно

нареч.

1) (по внешности) брыдка, агідна

(уродливо) пачварна

2) (отвратительно) агідна

(возмутительно) абуральна

безобразность

I \(безо́бразность\)

книжн., лит. бязвобразнасць, -ці жен.

II \(безобра́зность\)

1) (о внешности) брыдкасць, -ці жен.

(уродливость) пачварнасць, -ці жен.

2) (отвратительность) агіднасць, -ці жен.

(возмутительность) абуральнасць, -ці жен.

безобразный

I \(безо́бразный\)

книжн., лит. бязвобразны

II \(безобра́зный\)

1) (по внешности) брыдкі

(уродливый) пачварны

2) (отвратительный) агідны

(возмутительный) абуральны

безоглядно

нареч. без аглядкі, не аглядаючыся, безаглядна

безоглядность

безагляднасць, -ці жен.