Verbum

блудить

I несовер. (распутничать) распуснічаць

II несовер. прост. (блуждать) блукаць

(плутать) блудзіць

блудливо

нареч. распусна, юрліва

блудливость

1) распуснасць, -ці жен., юрлівасць, -ці жен.

2) памаўзлівасць, -ці жен., збродлівасць, -ці жен.

см. блудливый

блудливый

1) распусны, юрлівы

2) (проказливый) памаўзлівы, збродлівы, шкадлівы

блудник

уст. распуснік, -ка муж.

блудница

распусніца, -цы жен.

блудный

I распусны

см. блудить I

II блудный сын — блудны сын

блуждание

блуканне, -ння ср.

блуждать

несовер. прям., перен. блукаць

(плутать) блудзіць

блуждающий

1) прич. які (што) блукае

які (што) блудзіць

2) прил. блукаючы

блуждающий нерв анат. — блукаючы нерв

блуждающая почка мед. — блукаючая нырка

блуждающие звёзды — блукаючыя зоркі

блуждающие токи — блукаючыя токі