Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

двинский

дзвінскі

двинуть

совер.

1) (переместить) пасунуць

(толкнуть) штурхнуць, пхнуць

2) (пошевелить) паварушыць, варухнуць, крануць

3) (заставить идти вперёд, направить) рушыць

4) перен. рушыць

двинуть работу — рушыць работу

5) (ударить) прост. стукнуць, урэзаць

двинуться

рушыцца

(пойти) пайсці

(с места) крануцца

(пошевелиться) паварушыцца, крануцца

двое

сущ. муж.) два, род. двух

двое братьев — два браты

сущ. муж. и жен., вместе взятыми, с сущ. общего рода, с сущ., употребляющимися только во мн., с сущ, обозначающими детей и детёнышей, с личными мест. мн.) двое, род. дваіх

их было двое — парень и девушка — іх было двое — хлопец і дзяўчына

у нас двое детей — у нас двое дзяцей

двое котят — двое кацянят

двое ножниц — двое нажніц

двоеборец

дваяборац, -рца муж.

двоеборье

спорт. дваябор’е, -р’я ср.

двоебрачие

ср. дваяшлюбнасць, -ці жен.

двоебрачный

дваяшлюбны

двоеверец

дваяверац, -рца муж.

двоеверие

дваяверства, -ва ср.