Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

вздорожать

совер. падаражэць

вздох

уздых, -ху муж.

до последнего вздоха — да апошняга дыхання, да (самага) скону, да (самай) смерці, да (самага) сканання

испустить последний вздох уст. — сканаць

вздохнуть

совер.

1) уздыхнуць

2) (передохнуть) разг. перадыхнуць

вздрагивание

уздрыгванне, -ння ср., здрыгванне, -ння ср.

вздрагивать

несовер. уздрыгваць, здрыгвацца

вздремнуть

совер. разг. задрамаць

вздремнуться

безл. мне (ему) вздремнулось — я (ён) задрамаў

вздрогнуть

совер. уздрыгнуць, здрыгануцца, задрыжаць, скалануцца, сцепануцца

вздувание

1) узніманне, -ння ср.

2) успуханне, -ння ср., напуханне, -ння ср.

распуханне, -ння ср.

успушванне, -ння ср.

узніманне, -ння ср.

3) раздзьмухванне, -ння ср., запальванне, -ння ср.

4) узніманне, -ння ср., наганянне, -ння ср.

см. вздувать

вздувать

несовер.

1) (поднимать дуновением) узнімаць

2) безл. (вспухать) успухаць, напухаць

разносіць

(распухать) распухаць

(о животе) успушваць

(о льде) узнімаць

см. вздуть I 2

3) (разжигать) разг. раздзьмухваць

(зажигать) запальваць

4) перен. (цены) разг. узнімаць, наганяць

см. взвинчивать 1