двигаться
1) рухацца
(идти) ісці
2) (шевелиться) варушыцца, кратацца
3) (по службе) прасоўвацца
4) страд. сунуцца, совацца, соўгацца
рухацца
варушыцца, кратацца
см. двигать 1, 2, 3, 5
движенец
муж. разг. работнік службы руху
движение
ср.
1) в разн. знач. рух, род. руху муж.
нет материи без движения и движения без материи — няма матэрыі без руху і руху без матэрыі
движение машины — рух машыны
уличное движение — вулічны рух
вращательное движение — вярчальны рух
поступательное движение — паступальны рух
служба движения — служба руху
вольные движения спорт. — вольныя рухі
2) перен. (общественное) рух, род. руху муж.
(волнение) хваляванне, -ння ср.
революционное движение — рэвалюцыйны рух
движение умов — хваляванне розумаў
3) (побуждение) рух, род. руху муж.
(порыв) парыў, -рыву муж.
душевное движение — душэўны рух, душэўны парыў
движимость
жен. юр. рухомая маёмасць
рухомасць, -ці жен.
движимый
1) прич. (охваченный) ахоплены
апанаваны
движимый чувством сострадания — ахоплены (апанаваны) пачуццём спагады
2) прил. юр. рухомы
движимое имущество — рухомая маёмасць
движущий
рухаючы
движущие силы революции — рухаючыя сілы рэвалюцыі