Verbum

благожелатель

добразычлівец, -ліўца муж., зычлівец, -ліўца муж.

(сторонник) прыхільнік, -ка муж.

благожелательница

добразычліўка, -кі жен.

прыхільніца, -цы жен.

благожелательно

нареч. добразычліва, зычліва

прыхільна

спрыяльна

благожелательность

добразычлівасць, -ці жен., зычлівасць, -ці жен.

прыхільнасць, -ці жен.

спрыяльнасць, -ці жен.

благожелательный

добразычлівы, зычлівы

прыхільны

спрыяльны

благозвучие

ср. мілагучнасць, -ці жен.

благозвучно

нареч. мілагучна

благозвучность

жен. см. благозвучие

благозвучный

мілагучны

благой

I уст. добры

II обл. (сумасбродный, блажной) дурны, шалёны

кричать (орать и т.п.) благим матом — крычаць немым голасам