Verbum

бункеровщик

тех. бункероўшчык, -ка муж.

бунт

I (мятеж) бунт, род. бунту муж.

II муж. (штабель) сцірта, -ты жен.

(связка) вязка, -кі жен.

(кипа) пак, род. пака муж.

бунтарка

бунтарка, -кі жен.

бунтарский

бунтарскі

бунтарство

бунтарства, -ва ср.

бунтарь

бунтар, -ра муж.

бунтовать

несовер. прям., перен. бунтаваць

бунтоваться

прост. бунтавацца

бунтовой

сціртавы

вязкавы

пакавы

см. бунт II

бунтовской

бунтоўны, бунтарскі, бунтарны