Verbum

довершение

давяршэнне, -ння ср.

завяршэнне, -ння ср.

в довершение всего — у дадатак да ўсяго

довершённый

давершаны

завершаны

см. довершить

довершить

совер. давяршыць

завяршыць

довершиться

давяршыцца

завяршыцца

доверять

несовер.

1) давяраць

2) (поручать) даручаць

доверяться

1) давярацца

2) страд. давярацца

даручацца

см. доверять

довесить

совер. (на весах) даважыць

довесок

муж. даважка, -кі жен.

довести

совер. в разн. знач. давесці

довести до дому — давесці да хаты

довести до слёз — давесці да слёз

довести до сведения — давесці да ведама

довестись

совер. безл. разг. давесціся

не довелось встретиться — не давялося сустрэцца