Verbum

добротно

нареч. разг. моцна

добра

обл. дыхтоўна

добротность

жен. мацунак, -нку муж.

обл. дыхтоўнасць, -ці жен.

добротный

разг. (прочный) моцны

(хороший) добры

обл. дыхтоўны

доброхот

уст. добразычлівец, -ліўца муж.

доброхотный

уст.

1) добразычлівы

2) (добровольный) добраахвотны, дабравольны

доброхотство

ср. уст. добразычлівасць, -ці жен.

доброшенный

дакінуты

Добруджа

Дабруджа, -джы жен.

добруджский

дабруджскі

Добруш

г. Добруш, -ша муж.