Verbum

занеметь

совер. разг. занямець, замлець, самлець, здранцвець, сшэрхнуць

занемочь

совер. занемагчы, занядужаць

занервничать

совер. разг. занервавацца

занесение

занясенне, -ння ср., унясенне, -ння ср., упісванне, -ння, запісванне, -ння ср.

см. заносить I 3

занесённый

1) занесены

2) занесены, засыпаны, заменены

3) занесены, унесены, упісаны, запісаны

4) узняты

см. занести 1–4

занести

совер.

1) в разн. знач. занесці, мног. пазаносіць

занеси книгу товарищу — занясі кнігу таварышу

занеси это в комнату — занясі гэта ў пакой

чёрт меня сюда занёс — чорт мяне сюды занёс

2) (песком) занесці, мног. пазаносіць, засыпаць, мног. пазасыпаць

(снегом) занесці, мног. пазаносіць, замесці, мног. пазамятаць

3) (внести, вписать) занесці, мног. пазаносіць, унесці, мног. паўносіць, упісаць, мног. паўпісваць, запісаць, мног. пазапісваць

4) (поднять для какого-либо действия, замахнуться) узняць, замахнуцца, намерыцца

занести топор — узняць тапор (замахнуцца тапаром)

занести ногу — узняць нагу (намерыцца ступіць)

5) безл. прям., перен. занесці, мног. пазаносіць

вон куда его занесло — вунь куды яго занесла

занестись

совер. разг.

1) (загордиться) заганарыцца, пачаць задавацца

2) (увлечься) захапіцца

Занзибар

о-в Занзібар, -ра муж.

занзибарский

занзібарскі

занижать

несовер. заніжаць