Verbum

хранение

захаванне, -ння ср., хаванне, -ння ср., захоўванне, -ння ср.

трыманне, -ння ср.

камера для хранения багажа — камера для хавання багажу

см. хранить 1

хранилище

сховішча, -шча ср.

хранитель

1) захавальнік, -ка муж.

2) (должностное лицо) хавальнік, -ка муж.

хранитель печати — хавальнік пячаткі

хранительница

1) захавальніца, -цы жен.

2) хавальніца, -цы жен.

см. хранитель

хранить

несовер.

1) (сохранять, беречь) захоўваць, хаваць

(держать) трымаць

хранить в прохладном месте — захоўваць (хаваць, трымаць) у халаднаватым (халодным) месцы

хранить деньги в сберегательном банке — захоўваць (трымаць) грошы ў ашчадным банку

2) (соблюдать) захоўваць

трымацца (чаго)

хранить обычай — захоўваць звычай, трымацца звычаю

3) (оберегать, охранять) ахоўваць, засцерагаць

хранить от болезни — ахоўваць (засцерагаць) ад хваробы

4) перен. (в душе, памяти, сердце) захоўваць

храниться

1) (находиться на сохранении) захоўвацца, хавацца

2) (оставаться в неприкосновенности) захоўвацца

3) (оберегаться, сохраняться) ахоўвацца

засцерагацца

4) страд. захоўвацца, хавацца

трымацца

ахоўвацца, засцерагацца

см. хранить

храп

I 1) (храпение) храп, род. храпу муж., храпенне, -ння ср.

2) (часть переносья у животного) храпа, -пы жен.

II тех. храп, род. храпа муж.

храпак

задавать храпака разг. — задаваць храпака

храпануть

совер. прост. храпануць

храпение

храпенне, -ння ср.