Verbum

хмелить

несовер. разг. п’яніць

хмель

I бот. хмель, род. хмелю муж.

II муж. (состояние опьянения) ап’яненне, -ння ср., п’янасць, -ці жен.

хмель, род. хмелю муж.

под хмелем — пад чаркай, падвыпіўшы

хмельник

хмяльнік, род. хмельніка муж.

Хмельницкая область

Хмяльніцкая вобласць

хмельницкий

хмяльніцкі

Хмельницкий

г. Хмяльніцкі, -кага муж.

хмельное

ср. сущ. разг. моцны напітак

хмельной

1) (пьяный) п’яны, ап’янелы

хмельные речи — п’яная гаворка

2) (опьяняющий) хмельны

хмельные напитки — хмельныя напіткі

хмурить

несовер. хмурыць

насупліваць

хмуриться

1) (о человеке) хмурыцца

насуплівацца

2) (о погоде) хмарыцца