фокусник
1) фокуснік, -ка муж.
2) перен. фокуснік, -ка муж., штукар, -ра муж.
фокусничанье
1) фокуснічанне, -ння ср.
2) перен. фокуснічанне, -ння ср., штукарства, -ва ср.
фокусничать
несовер.
1) фокуснічаць
2) перен. фокуснічаць, штукарыць
фокусничество
1) фокусніцтва, -ва ср.
2) перен. фокусніцтва, -ва ср., штукарства, -ва ср.
фокусный
в разн. знач. фокусны
фокусное расстояние — фокусная адлегласць
фокус-покус
разг. фокус-покус, -са муж.