Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

краевед

краязнавец, -наўца муж.

краеведение

краязнаўства, -ва ср.

краеведный, краеведческий

краязнаўчы

краевой

краявы, краёвы

краеугольный

краевугольны

краеугольный камень — краевугольны камень

краешек

краёк, род. крайка муж., краёчак, -чка муж.

кража

жен. крадзеж, род. крадзяжу муж.

кража со взломом — крадзеж з узломам

край

I в разн. знач. край, род. краю и (о названии административно-территориальной единицы) края муж.

из края в край — з краю ў край, з канца ў канец

конца-краю нет — канца-краю няма

моя хата с краю, ничего не знаю погов. — мая хата з краю, нічога не знаю

на краю света — на краі свету, за светам

на краю гибели — на краі гібелі

хватить через край — перабраць меру (далёка хапіць)

слушать краем уха — слухаць краем вуха

налить до краёв (с краями) — наліць па самыя берагі (з берагамі)

литься (переливаться, бить) через край — ліцца (пералівацца, біць) цераз край

II предлог с род. уст., прост. край (чаго), каля (чаго), побач (з чым)

крайисполком

(краевой исполнительный комитет) крайвыканком, -ма муж. (краявы выканаўчы камітэт)

крайком

(краевой комитет) крайком, -ма муж. (краявы камітэт)