Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
абвгдеёилмноруыюя
бкрч

зык

зык, род. зыку муж.

зыкать

несовер. прост. зыкаць

зыкнуть

совер. однокр. прост. зыкнуць

зырянин

(коми) уст. зыранін, -на муж.

зырянка

зыранка, -кі жен.

зырянский

зыранскі

зычно

нареч. зычна, гучна, прарэзліва

зычность

зычнасць, -ці жен., гучнасць, -ці жен., прарэзлівасць, -ці жен.

зычный

зычны, гучны, прарэзлівы

зычный голос — гучны голас