брыкание
брыканне, -ння ср.
брыкать
несовер. брыкаць
брыкаться
в разн. знач. брыкацца
брыкливый
прост. брыклівы
брыкнуть
совер. однокр. брыкнуць
брыластый
прост. (о собаке) таўстагубы
брынза
брынза, -зы жен.
брысь
межд. псік, апсік