мертвец
мярцвяк, род. мерцвяка муж.
мертвецки
мертвецки пьян разг. — п’яны да непрытомнасці
мертвечина
разг.
1) мярцвячына, -ны жен.
(падаль) падла, -лы жен.
2) перен. мярцвячына, -ны жен.
мертво
1) безл. в знач. сказ. мёртва
2) нареч. см. мертвецки
мерцание
міганне, -ння ср., мігаценне, -ння ср., мігценне, -ння ср.
мерцательный
биол. мігальны
мерцательный эпителий — мігальны эпітэлій