Verbum

винить

несовер. вінаваціць

виниться

уст., прост. вініцца, прызнавацца (у чым)

прызнаваць (сваю) віну

(каяться) каяцца

винкель

тех. вінкель, -ля муж.

Виннипег

г., о-в Вініпег, -га муж.

виннипегский

вініпегскі

Винница

г. Вінніца, -цы жен.

Винницкая область

Вінніцкая вобласць

винницкий

вінніцкі

виннокаменный

віннакаменны

виннокаменная кислота хим. — віннакаменная кіслата

виннокислый

віннакіслы